• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• فصل های کتاب

انجیل متی (فصل ۴ )

رویارویی مسیح با شیطان
1آنگاه عیسی به دست روح به بیابان برده شد تا ابلیس او را تجربه نماید. 2 و چون چهل شبانه‌روز روزه داشت، آخر گرسنه گردید. 3 پس تجربه‌کننده نزد او آمده، گفت، اگر پسر خدا هستی، بگو تا این سنگها نان شود. 4 در جواب گفت، مکتوب است انسان نه محض نان زیست می‌کند، بلکه به هر کلمه‌ای که از دهان خدا صادر گردد. 5 آنگاه ابلیس او را به شهر مقدّس برد و بر کنگره هیکل برپا داشته، 6 به وی گفت، اگر پسر خدا هستی، خود را به زیر انداز، زیرا مکتوب است که فرشتگان خود را دربارهٔ تو فرمان دهد تا تو را به دستهای خود برگیرند، مبادا پایت به سنگی خورد. 7 عیسی وی را گفت، و نیز مکتوب است خداوند خدای خود را تجربه مکن. 8 پس ابلیس او را به کوهی بسیار بلند برد و همهٔ ممالک جهان و جلال آنها را بدو نشان داده، 9 به وی گفت، اگر افتاده مرا سجده کنی، همانا این همه را به تو بخشم. 10 آنگاه عیسی وی را گفت، دور شو ای شیطان، زیرا مکتوب است که خداوند خدای خود را سجده کن و او را فقط عبادت نما. 11 در ساعت ابلیس او را رها کرد و اینک، فرشتگان آمده، او را پرستاری می‌نمودند. 12 و چون عیسی شنید که یحیی گرفتار شده است، به جلیل روانه شد، 13 و ناصره را ترک کرده، آمد و به کفرناحوم، به کنارهٔ دریا در حدود زبولون و نفتالیم ساکن شد. 14 تا تمام گردد آنچه به زبان اشعیای نبی گفته شده بود 15 که، زمین زبولون و زمین نفتالیم، راه دریا آن طرف اُرْدُن، جلیلِ امّت‌ها؛ 16 قومی که در ظلمت ساکن بودند، نوری عظیم دیدند و برنشینندگان دیار موت و سایه آن نوری تابید. 17 از آن هنگام عیسی به موعظه شروع کرد و گفت، توبه کنید زیرا ملکوت آسمان نزدیک است. 18 و چون عیسی به کناره دریای جلیل می‌خرامید، دو برادر، یعنی شمعون مسمّیٰ به پطرس و برادرش اندریاس را دید که دامی در دریا می‌اندازند، زیرا صیّاد بودند. 19 بدیشان گفت، از عقب من آیید تا شما را صیّاد مردم گردانم. 20 در ساعت دامها را گذارده، از عقب اوروانه شدند. 21 و چون از آنجا گذشت، دو برادر دیگر یعنی یعقوب، پسر زِبِدی و برادرش یوحنّا را دید که در کشتی با پدر خویش زِبِدی، دامهای خود را اصلاح می‌کنند؛ ایشان را نیز دعوت نمود. 22 در حال، کشتی و پدر خود را ترک کرده، از عقب او روانه شدند. 23 و عیسی در تمام جلیل می‌گشت و در کنایس ایشان تعلیم داده، به بشارت ملکوت موعظه همی نمود و هر مرض و هر درد قوم را شفا می‌داد. 24 و اسم او در تمام سوریّه شهرت یافت، و جمیع مریضانی که به انواع امراض و دردها مبتلا بودند و دیوانگان و مصروعان و مفلوجان را نزد او آوردند، و ایشان را شفا بخشید. 25 و گروهی بسیار از جلیل و دیکاپولِس و اُورشلیم و یهودیّه و آن طرف اُرْدُن در عقب او روانه شدند.

تفسیر فشرده آیات


1 بعد از تعمید، مسیح بلافاصله به اراده روح القدس به بیابان یهودیه می رود تا شیطان او را تجربه کند. بیابان یهودیه، ناحیه بسیار خشک و ناهموار واقع در غرب دریای مرده « Dead Sea» است.(عبرانیان ۱۴:۲-۱۸ ، ۱۴:۴-۱۶) 2 توجه به این نکته بسیار مهم است که «شخص» مسیح دارای دو طبیعت «الهی» و «انسانی» است. طبیعت انسانی مسیح قابل رویت و لمس بود و همه محدودیت های انسانی مانند گرسنگی، خستگی و... را داشت؛ ولی طبیعت الهی مسیح قابل رویت نیست و همچون خدای پدر و خدای روح القدس، قادر مطلق، همه دانا، همه جا حاضر و ازلی و ابدی است. در اینجا مسیح چهل شبانه روز روزه می گیرد و از نظر انسانی خود را در ضعیفترین وضعیت ممکن قرار می دهد تا شیطان او را آزمایش کند. مسیح برخلاف آدم و حوا که در باغ سر سبز و مملو از درختان میوه و نهر های جاری براحتی در مقابل وسوسه شیطان شکست خوردند؛ پیروزمندانه آن مار قدیمی را شکست می دهد. مسیح همچنین بر خلاف قوم اسرائیل که در طول چهل سال سرگردانی در بیابان بعد از خروج از مصر دائما از خدا نافرمانی می کردند و قومی نامطیع بودند؛ کاملا مطیع اراده خدای پدر و روح القدس بود و در رویارویی با شیطان او را مغلوب ساخت. 3 شیطان در وسوسه کردن انسان، طبیعت گناه آلود و شهوت وی را مورد هدف قرار می دهد(یعقوب۱۲:۱-۱۵)؛ ولی در وسوسه مسیح، طبیعت الهی و الوهیّت مسیح را برای مورد هدف قرار داد. مسیح در حالی که کاملا طبیعت الهی داشت و ذره ای از خدا بودن وی کاسته نشد لباس انسانی پوشید و در قالب غلامی که کاملا مطیع اراده خدای پدر و روح القدس بود؛ ظاهر شد و تمام محدودیتهای انسانی (بجز گناه) را در طبیعت انسانی اش پذیرفت. هدف شیطان این بود که مسیح را وادار سازد تا مستقل از اراده خدای پدر و روح القدس، از قدرت الهی خود برای رفع گرسنگی بهره جوید. مسیح قدرت داشت که به راحتی سنگها را به نان تبدیل کند ولی اراده خدای پدر برای مسیح این بود که بعد از روزه و تجربه شدن، توسط فرشتگان پرستاری شود.( متی ۱۱:۴) 4 عیسی با نقل قول از (تثنیه۳:۸) اطاعت و سر سپردگی کامل خود را از اراده خدای پدر به زیبایی نشان می¬دهد. از سویی دیگر مسیح به ما می¬آموزد که سلاح موثر برای مقاومت در برابر وسوسه های شیطان کلام خداست. پولس رسول در(اَفَسُسْیان۱۰:۶-۱۹ )اسلحه های ایماندار برای مقاومت و ایستادگی در برابر مکرهای شیطان را تشریح میکند. 5 احتمالا نقطه ای واقع در جنوب شرقی معبد اوریشلم که ارتفاع آن تا درهّ زیرین که وادی قدرون نام داشت حدود صد و پنجاه متر بود. 6 دراینجا شیطان از(مزمور۱۱:۹۱و۱۲) نقل قول میکند. مزمور ۹۱ در مورد توکل کامل به خداوند است، حال آنکه شیطان با ارائه تفسیری غلط، به عنوان وسیله ای برای وسوسه مسیح بکار می¬برد. در واقع یکی از مهم ترین کارهای ابلیس تحریف حقیقت و تبدیل آن به دروغ است(یوحنا ۴۴:۸) و این دقیقا حربه زهرآگین وی در فریفتن حوا در باغ عدن بود، به طوری که با تغییر کلام خدا موفق شد در حوا شک و تردید ایجاد کند.(پیدایش ۱:۳-۵ را با پیدایش ۱۵:۲-۱۷مقایسه کنید) در اینجا نیز شیطان همانند آیه ۳ عبارت «اگر پسر خدا هستی» را بکار می¬برد. توجه به این نکته ضروریست که شیطان دقیقا می دانست عیسی همان مسیح و پسر خداست (مرقس ۲۳:۱-۲۴، ۷:۵) ؛ ولی هدفش این بود که مسیح را تحریک کند تا مستقل از اراده خدای پدر و خارج از تدابیر و برنامه های روح القدس عمل کند. برای درک دقیق این وسوسه‌ شیطان مطالعه قسمت دوم(ملاکی نبی۱:۳) ضروریست . باور رایج در میان یهود این بود که مسیح از آسمان به ناگهان ظاهر می¬شود و در معبد یا هیکل خدا فرود می¬آید. در واقع شیطان به عیسی می¬گوید به عنوان مسیح، آنچه را که مردم یهود از تو انتظار دارند به جا آور تا آنها به تو ایمان آورند و علاوه بر این فرشتگان خداوند از تو محافظت خواهند کرد. ولی پیش گویی ملاکی مربوط به بازگشت ثانویه مسیح است. مطابق اراده خدای پدر، مسیح می بایست همچون غلامی با فروتنی کامل و با تحمل مخالفت ها و رنج ها از سوی قوم یهود (یوحنا۱۱:۱)، مصلوب شود و جان خود را برای نجات کسانی که به او ایمان می آورند؛ قربانی کند. 7 مسیح با نقل قول از (تثنیه ۱۶:۶) به شیطان پاسخ می¬دهد. مسیح به واقعه¬ای اشاره می¬کند که قوم اسرائیل در محلی به نام مَسّا به علت تشنگی با موسی منازعه کردند و خداوند را امتحان نمودند.(خروج۲:۱۷-۷) 8-11 تجربه نهایی شیطان به برنامه نهایی خدای پدر برای عیسی مسیح مرتبط بود. تقدیر خدای پدر برای عیسی مسیح این است که او برتمام جهان حکمرانی کند.عیسی مسیح پادشاه پادشاهان ورَبّ الاَرباب نامیده خواهد شد.(مکاشفه۱۶:۱۹) از سویی دیگر طبق نقشه الهی در حال حاضر، ریاست بر ممالک جهان به طور محدود و موقت به شیطان سپرده شده است.( دوم قرنتیان ۴:۴؛ یوحنا۳۱:۱۲، ۳۰:۱۴، ۱۱:۱۶؛ اول یوحنا ۱۹:۵) پیشنهاد شیطان به مسیح این بود که بدون تحمل صلیب و طبعا بدون فراهم آوردن کفاره گناهان به پادشاهی دست یابد؛ چیزی که کاملا خلاف اراده خدا بود. اگر مسیح چنین پیشنهادی را می پذیرفت؛ شیطان به رویای دیرینه خود یعنی داشتن مقام و منزلتی برتر نسبت به مسیح دست می یافت. شیطان به همین دلیل نیز از مقام اولیه خود سقوط کرد. (اشعیاء ۱۲:۱۴-۱۵ اشاره ای است غیر مستقیم به سقوط شیطان) جواب مسیح بار دیگر با نقل قولی از (تثنیه ۶ : ۱۳و۱۴ )است. مسیح مانند قوم اسرائیل به بیابان برده شد تا مورد آزمایش قرار گیرد ( تثنیه ۲:۸) ولی بر خلاف قوم اسرائیل، پیروزمندانه بر تمام آزمایشها غالب گشت. در آخر فرشتگان آمده مسیح را خدمت نمودند و به نحوی نبوّت ( مزمور ۱۱:۹۱و۱۲) به انجام رسید. ولی نه به طوری که شیطان میخواست بلکه مطابق اراده خدا و در زمان معین. 12 علت زندانی شدن یحیی تعمید دهنده در (متی ۳:۱۴) آمده است. 13 مسیح شهر ناصره را به علت رفتار خشونت آمیز مردم آنجا ترک کرد.(لوقا۱۶:۴-۲۹) عیسی به کَفَرْناحوم رفت و در آنجا مستقر شد. کفرناحوم واقع در شمال دریاچه جلیل محل اقامت پطرس وآندریاس(آیه۱۸)، یعقوب و یوحنا(آیه۲۱) بود. با مقایسه اناجیل به این نکته پی میبریم که قبل از مستقر شدن در این شهر، در گذشته مسیح خدمات گسترده ای در کفر ناحوم انجام داده بود. 15و16 جلیل اُمتّها، نامی بود که حتی در زمان اشعیاء نبی (حدود ۷۰۰ ق.م) به به این منطقه اطلاق می شد، به دلیل موقعیتش در شمال اسرائیل، گذرگاه مهمی برای مسافران بود. در قرن اول میلادی جلیل یکی از مهمترین مراکز اشغال رومیان به شمار می¬ رفت و بنابراین غیر یهودیان بسیاری در آنجا مستقر بودند. این ناحیه متعلق به خاندان (سبت های) نَفْتالی و زِبْوُلون( فرزندان یعقوب) بود که در زمان هوشع(جانشین موسی)، بین آنها تقسیم گشت. متی، استقرار مسیح در کَفَرْناحوم را که جایگاه مهم خدمت مسیح در ناحیه شمالی یهودیّه و جلیل بود؛ تحقق نبوّت اشعیاء نبی در( اشعیا۱:۹و۲) می داند. مسیح نوری بود که هم بر یهودیان و هم غیر یهودیان درخشید.( یوحنا ۹:۱ ، ۴۶:۱۲) 17 بعد از زندانی شدن یحیی تعمید دهنده، خدمت مسیح رسما آغاز می¬شود. توجه کنید که پیغام مسیح همانند پیغام یحیی تعمید دهنده، حول دو محور اصلی می¬گشت. الف- توبه و بازگشت از گناهان. ( لوقا ۳۲:۵) ب- ورود به ملکوت آسمان که پادشاه آن عیسی ومسیح موعود است. مسیح قبل از صعود به آسمان به شاگردانش ماموریت می¬دهد تا به «توبه از گناهان» موعظه کنند.( لوقا ۴۷:۲۴) بنابراین اگر کسی مایل است تا به ملکوت مسیح که همان حیات جاودانی و خوشبختی ابدی است وارد شود، ابتدا باید درک کاملی از قدوسیت مطلق خدا و گناهکار بودن انسان ها داشته باشد؛ به دلیل گناه، انسان ها از حیات الهی و خوشبختی ابدی محروم هستند. نتیجه گناه مرگ و جدایی ابدی از خدای عادل است که سرچشمه حیات و خوشبختی ابدی است. مسیح با مرگش بر صلیب جریمه گناهان ایمانداران را به طور کامل پرداخته و کفاره گناه را فراهم آورده است. در این مبادله گناهان ما بر مسیح قرار می گیرد و او به جای ما تاوان گناهان (مرگ) را بر روی صلیب می پردازد؛ در عوض عدالت کامل مسیح به حساب ما گذاشته می شود. بنابراین با توبه و ایمان به مسیح، به عدالتی کامل دست می¬یابیم که متعلق به مسیح است. دشمنی و جدایی ما با خدا به پایان می¬رسد و با او صلح و آشتی می¬¬کنیم. خدا ما را به فرزند خواندگی می پذیرد و متعاقبا وارث حیات و خوشبختی ابدی خدا می شویم. 18-22 مسیح قبلا در منطقه بیت عَبَره در نزدیکی رود اُردن با این دو برادر( پطرس و آندریاس)ملاقات کرده بود.(یوحنا ۳۵:۱-۴۲) ظاهرا بعد از مدتی آنها مجددا به شهر خود کَفَرْناحوم که در آنجا کسب و کار ماهیگیری داشتند؛ مراجعت کرده بودند. در اینجا مسیح آنها را برای پیروی دائمی دعوت می¬کند و آنها با ترک حرفه خود به دنبال مسیح می¬روند تا به جای ماهیگیری به صید جانها مشغول شوند. شاگردان مسیح در پیروی از او بهایی گزاف پرداختند. آنها شغل و حتی خانواده خود را ترک کردند و متحمل زحمات، جفا ها ومخالفتهای بسیاراز سوی قوم یهود شدند و در نهایت به شهادت رسیدند. تقریبا اندک زمانی بعد از صعود مسیح به آسمان، یعقوب برادر یوحنا توسط هیرودیس آغریپاس اول به شهادت رسید.( اعمال۱:۱۲و۲) 23 تعلیم ، موعظه و شفا(متی۳۵:۹) سه جنبه اصلی خدمت عمومی مسیح بود. 25 دیکاپولیس(به یونانی یعنی ده شهر) یک اتحادیه متشکل از ده شهر با فرهنگ یونانی، واقع در جنوب جلیل و شرق اردن بود. این اتحادیه مدت زمان کوتاهی بعد از یورش پمپه (سردار رومی) به فلسطین در شصت وچهار قبل از میلاد تشکیل شد و در نتیجه فرهنگ یونانی در این منطقهٔ سامی برای سالها تداوم یافت. این شهرها اکثرا تحت سلطه امتها(غیر یهودیان) بودند.